Vliegend Tapijt met hoeksewaardse klavertjesintarsie

Een buitenkamer, een plek om aan te hechten, een uit de steeg aangewaaid vliegend tapijt dat wordt verankerd op het plein aan een kleine plataan waarlangs het als het ware omhoog kan drijven bij ‘hoog water’.

Het ontwerp is een enigszins vervormde rechthoek, hetgeen een perspektivische versterking oplevert waarmee het vliegende vloertje een zekere vaart lijkt te krijgen. De vloer is gepolijst beton met een specifieke oppervlakte behandeling, waardoor een textiele structuur ontstaat. Een betontapijt, dat herinneringen oproept aan het bloemrijke landschap, de rivier, het dorp, de oerelementen van het landschap. De kaart van de Hoeksewaard is erin mee gestort dmv een puntraster waarmee het land wordt gescheiden van de rivieren. Daaroverheen is een extra laag aangebracht van roestvrijstalen klavers.

Het kunstwerk bestaat uit een serie prefab betonelementen die samen het tapijt vormen en het tapijt ligt op een terugspringende betonfundering. Het vloertje kan worden betreden via twee luie treden in de noordelijke hoek en moeiteloos worden besprongen. De kop krult om waardoor er een hoge bank ontstaat.

Foto’s : Baukje Trenning, Gunnar Daan, Karin Daan

Serie Pleinen in Plan Boezem Oost : Het ontwerp voor de centrale as bestaat uit een hoofdas die is georganiseerd als straatlussen met parkeereilanden in een opvallend gearceerde bestrating: rood, wit en zwart. Deze segmenten zijn beplant met een eigen bloesemdragende boomsoort: prunus, malus, pawlonia. Aan deze hoofdas rijgen zich vier pleinen, als kralen aan een ketting . Deze pleinen zijn verschillend van aard maar opgebouwd uit een zelfde reeks aan ‘eenvoudige’ vormen en materialen, karakteristieke bomen in een formele organisatie (plataan, ginkgo, liquidambar), bestrating (in byzonder patroon) (sunrise, rechthoek, ruit), verlichting, meubilair en betekenissen (ieder plein heeft een eigen aura, en herbergt verwijzingen naar andere plekken en plaatsen dmv. dwarsverbanden, betekeningen en teksten (bijv. de watertafel ovaal plein is een verwijzing naar de Villa Lante, de finishfoto-intarsie op het speelplein van het rechthoekig plein naar de Olympics, de tekst in de bank op het ruitvormige plein naar de hemel boven de Hoeksewaard) De sfeer is licht, transparant en bloemig.

De Canopus in Rijnsweerd is een hommage aan de ‘Canopus’ in de Villa Hadrianus in Tivoli (Italië), een beeld dat Hadrianus al eens ‘meenam’ van zijn reizen naar Egypte en dat hij schaal 1 op 1 liet nabouwen in zijn eigen achtertuin. Dat verstilde roerloze beeld is ook weer door mij gekopieerd om het tussen van de kantoor’palazzi’ van Rijnsweerd te projecteren. Het ‘verzonken schip van Rijnsweerd’ is 250 meter lang, heeft een stedebouwkundige kromming,  een kop, een kont en een brug, is geheel vervaardigd uit prefab betonelementen in een blonde grintwassing, geplaatst op een anthracietkleurige bestrating. De drie treden maken het werk uiterst toegankelijk en bruikbaar.

Referentiebeeld: Canopus Villa Hadrianus Tivoli Foto’s: Ruud Kimmelaar, Wanda Werner